Aankomst Ponta Delgada, op Sao Miguel Azores
De start inFalmouth was voor Yenda geen succes, na een uurtje rond varen op grootzeil voorafgaand aan de start had ik de indruk er 5 minuten over te doen; van een zekere ton naar de startlijn. Dit bleken er bijna 10 te zijn, gevolg 5 minuten te laat over de startlijn.
And we’re of! Er stond een lichte bries schuin van voren en we moesten zo hoog mogelijk varen om de ‘Menacle’ boei rechts van de boot te houden. Daarna kon ik iets meer de wind van opzij laten inkomen. Na wat gewissel van zeilen uiteindelijk op de gennaker er van door, dat ging redelijk goed. Na dat we de Scilly’s waren gepasseerd aan de wind richting de Azoren!
De eerste vier dagen waren aan de wind, de golfslag was kort en hevig. De boot maakte enorm klappen op het water, het leek wel of er iemand met een voorhamer op het schip aan het beuken was. De eerste echte stress kwam door een may-day bericht van Big Foot, een J105. Zij hadden ergens een scheur in de boot en maakten veel water. Na veel heen en weer gecommuniceer via de marifoon en begeleiding door Purple Mist zijn ze tegemoet gevaren door de reddingsdiensten van de Scillys.
De boot die toen nog bij mij in de buurt was heeft het helaas ook moeten opgeven, ik meen dat er iets was met z’n verstaging. Daarna twee dagen geheel alleen en niemand om me heen ( dat kan ik zien op de AIS). Het was stug doorvaren aan de wind met een korte golfslag die over de lange deining van de oceaan heen stond, het voelde alsof je in de wasmachine zat.
Na een windstilte, die er dan opeens is…, was daar opeens Je Vole met Udo en Sabine. Ze waren mij in de nacht van die windstilte voorbij gevaren (ik was in slaap gevallen en twee mijl naar achteren gedreven). “Oh shit, waar komen die vandaan!” Toen werd het opeens wel een heel stuk leuker, ik had een boot om tegen te varen, en die spanning hebben we bijna tot aan de finish volgehouden. Het laatste stuk rond het eiland werd ook geplaagd door windstiltes, heel erg frustrerend. Ik heb alles geprobeerd om die boot vooruit te krijgen, alle zeilen in alle mogelijke combinaties om net dat ene vlagje te pakken, zelfs nog de puts aan een lang touw overboord slingeren en dan snel binnenhalen, maar dat was toch te veel gedoe en niet handig. Op de finish was het ook nog even heel spannend, de Rainmaker kwam van de andere kant van het eiland en lag beter op de wind, maar gelukkig kon ik net voor hem finishen