Azoren, Sao Miguel, Ponta Delgada Het is nu zondagavond 23.30. We (Gerard, Pieter, Laura en ik) hebben net uitgebreid gegeten en gedronken in een voortreffelijk restaurantje tegenover de kerk, wat er uitzag als een snackbar, maar eenmaal boven een totale verrassing bleek. Bijzonderheden: een gin en tonic van formaat vissenkom, als vis van de dag: Baracuda, en aan het eind ananas brandy. (Natuurlijk na de chocolade mousse :)
Maar nu even wat anders.
Vanmorgen om 06.35 uur hier aangekomen in een totaal windstil Ponta Delgada, en dat was een hele zit. Ik was namelijk al om ongeveer 20.00 uur zaterdag avond aan de Oost kop van het eiland en van daar af is de haven nog maar ongeveer 30 mijl, dus een klein stukje. Maar het was anders, de wind viel weg, en kwam uit elke hoek waar je ‘m niet verwachte, wisselde de hele tijd, kortom niet makkelijk. Ik heb er 10 uur over gedaan en dat is een hele zit. Dat eiland is echt een enorme rots in zee en die beïnvloed de wind natuurlijk enorm, ik heb daar wel rekening mee gehouden maar wellicht niet genoeg, maar moet wel zeggen dat bijna iedereen een soortgelijke ervaring had, en ook in voorgaande keren was dit een probleem. Het is natuurlijk niet echt een probleem, maar je bent moe, en je denkt dat je er bijna bent, dus dan wil je ook dat het zo werkt….
Na aankomst een biertje gedronken met mijn buurmannen Tim en Nick (Nick had trouwens een tonijn van 70 cm gevangen, waar ik ook met de lunch van heb kunnen profiteren, heerlijk!)
Daarna even geslapen, dat was moeilijk, te veel adrenaline, douchen, opruimen etc.
Het is hier vakantie!
Cover bandjes spelen op straat evergreens (Hotel California) en iedereen zit buiten en geniet van de warme avond. Ik ben verdomd blij dat ik hier ben!
Het blijf een raar fenomeen dat zeilen. Het eerste deel was het best zwaar en ook niet echt leuk. Er zijn redelijk wat problemen geweest, veel stuurautomaten hebben er de brui aan gegeven, bij Gerard is een deel van zijn giek afgebroken, er waren onverwachte golven die zomaar naar binnen rolden. En dat wil je ook echt niet, al dat zoute water is funest voor je apparatuur etc. Maar nu ik hier ben en met iedereen ervaringen deel, overheerst een geweldig gevoel; we vonden het best een zware reis met veel wind, hoge golven, vermoeiend en echt geen makkie, maar de euforie overheerst alom, het was weer geweldig! En zo is het maar net!
Dinsdag komen Yvonne en Lies (mijn zus), heel gezellig, even wat anders doen dan zeilen in je eentje, maar wel vast weer voorbereiden voor Leg 2, van Ponta Delgada naar Falmouth op 23 juni.
Toch weer spannend… Van te voren nog wat klussen, kompasgat dichten, lek zoeken, stuurautomaat checken etc.
Wordt vervolgd, hartelijke groet Bertram
(Wat vind ik het leuk dat dit gelezen wordt en jullie me zo volgen!)